Ne zaman konu babamdan açılsa konuşmak istemem. Onunla geçirdiğimiz günleri anmaktan pek hoşlanmadığımı sezeli çok oldu. Benimle aynı durumda olan bir arkadaşım çok güzel özetlemişti durumu: Ölenin arkasından duyulan kızgınlık bu demişti. Oysaki sadece ben yaşıyorum sanıyordum yıllardır. Ne kadar özlesen de anlam veremediğin değişik bir psikoloji bu.
Dün akşam Kevin Costner'in oynadığı Field of Dream seyrettim. Film sanki benim gibi düşünenler için çekilmiş bir film. Benzer sesleri ben de duysam, onu mutlu etmek için acaba ben de mısır tarlamı beyzbol sahasına çevirir ve binlerce mil yol yapıp gerekli kişileri bulur muyum...Kuşkusuz...Elbette...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder