Etrafımda mutlu ve sorunsuz bir insan göremiyorum. Herkesin farklı dertleri. Gelecek kaygısı, maddi sıkıntılar, mutsuz çiftler, gülmeyen yüzler, tatminsiz çocuklar.
Mutlu olmayı unuttuk. Bunun sonu ne olacak böyle. Akşam eve gelirken Z.Livaneli şarkılarından biri geldi aklıma.
Zor zor yıllar...
yaralayan sözler sözler gibi
silinmeyen izler izler gibi
birbirini gözler gözler gibi
zor, zor yıllar
uykusuz gecelerde sarıveren kaygılar
kuşkuyla gözlediğin o ölüm dolu sokaklar
eksildi ömrümüzden umut dolu o yıllar
siz miydiniz bizler miydik yorgun düşen kuşaklar
Z.Livaneli
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder